Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι αποτελούν μια από τις σπουδαιότερες στιγμές της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας, και τις λαμπρότερες στιγμές των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας. Συγκεκριμένα, εάν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι δεν είχαν επιτυχημένη έκβαση για την Ελλάδα, είναι πολύ πιθανό να μην είχε απελευθερωθεί η Μακεδονία και η Θράκη.

Ένας ιδιαίτερος συνδυασμός λαογραφικής και ιστορικής μνήμης

To Στρατιωτικό Μουσείο Βαλκανικών Πολέμων στεγάζεται στην έπαυλη Τόψιν (ή Τοπσίν), στο χωριό Γέφυρα, 25 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Θεσσαλονίκης. Το σημερινό μουσείο αποτελούσε το κεντρικό κτίριο της εξοχικής κατοικίας του Ιταλοεβραίου Γιακό Μοδιάνο, γιου του Σαούλ Μοδιάνο, του δεύτερου πλουσιότερου ανθρώπου στην οθωμανική αυτοκρατορία (γνωστού από τη Στοά Μοδιάνο, το Καπάνι και διάφορα κτίρια ιδιοκτησίας του στη Θεσσαλονίκη), με κατασκευή στις αρχές του 20ού αιώνα (1902-1906).

Η έπαυλη, ως έδρα του ελληνικού στρατηγείου κατά τις διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 1912, έχει σημαντικό ιστορικό ρόλο, με κορύφωση τη γραπτή παράδοση της πόλης από τον Τούρκο διοικητή στους Έλληνες που έγινε στους χώρους του.

Το μουσείο φιλοξενεί, μεταξύ άλλων, πολεμικά κειμήλια των στρατών που συμμετείχαν στους βαλκανικούς πολέμους, στρατιωτικές στολές Ελλήνων αξιωματικών, πιστόλια και περίστροφα του ελληνικού στρατού, μετάλλια και πίνακες διαφόρων τεχνοτροπιών. Η συλλογή επίπλων και οικιακών σκευών της κατοικίας από την περίοδο των βαλκανικών πολέμων, γαλλικής προέλευσης, αναβαθμίζουν τη μουσειακή εμπειρία σε έναν μοναδικό συνδυασμό λαογραφίας και ιστορικότητας.

Στον προαύλιο χώρο υπάρχει ταφικό μνημείο του Χασάν Ταχσίν πασά, διοικητή της πόλης κατά τις διαπραγματεύσεις και του γιου (και υπασπιστή του) Κενάν Μεσαρέ, σε σχεδιασμό του εγγονού του Χασάν Ταχσίν. Ο χώρος λειτουργεί ως Στρατιωτικό Μουσείο Βαλκανικών Πολέμων από το 2000, μετά την εξαγορά των κτιρίων από τον ελληνικό στρατό.

Ωράριο Λειτουργίας :

Καθημερινά 09:00 – 14:00

Υπεύθυνη Μονάδα : 787 ΤΜΕ

Τηλέφωνο : 2310716000, 2391022560

Ιστορικά Στοιχεία

Τον 19ο αιώνα δημιουργήθηκαν εθνικά κράτη στα Βαλκάνια (Ελλάδα, Σερβία, Βουλγαρία, Μαυροβούνιο). Όλα τα κράτη είχαν μεγάλο αριθμό υπόδουλων πληθυσμών εντός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η επανάσταση των Νεότουρκων, η οποία υποτίθεται ότι θα έφερνε θετικές αλλαγές για τους Χριστιανικούς πληθυσμούς, στην πράξη έκανε το ακριβώς αντίθετο: προωθήθηκε μια ιδιαίτερα σκληρή στάση ώστε να γίνει μια θρησκευτική και πολιτισμική ομογενοποίηση των λαών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αυτή η στάση βρήκε απέναντί της το σύνολο των ανεξάρτητων χριστιανικών και μη- κρατών της βαλκανικής χερσονήσου, τα οποία περίμεναν την αποδυνάμωση της Αυτοκρατορίας για να επεκτείνουν τα σύνορά τους.
Η αποδυνάμωση / κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήρθε σταδιακά, μετά την επανάσταση των Νεότουρκων (1908) και τα κινήματα επαναφοράς του Σουλτάνου, τις Αλβανικές επαναστάσεις (1910, 1912), και τον πόλεμο με την Ιταλία (1911-1912) η οποία πήρε την Λιβύη και τα Δωδεκάνησα.

Συνεχείς πληροφορίες σχετικά με το Μουσείο Βαλκανικών Πολέμων μπορείτε να δείτε επισκεπτόμενοι και γινόμενοι μέλη στην Ομάδα φίλων του Πολεμικού Μουσείου στον σύνδεσμο του Facebook .