Η πλατεία Ναυαρίνου είναι από την πιο γνωστές πλατείες της Θεσσαλονίκης.

Θα λέγαμε ότι ειναι το σημείο των φοιτητών της Θεσσαλονίκης.  Απο την πανω πλευρά της βλεπουμε την Αψίδα του Γαλέριου και απο την κατω πλευρά της περπατώντας πάμε προς την θάλασσα και τον Λευκό Πύργο.

Θα βρειτε αρκετά καφέ, κρεπάδικα και καταστήματα με ρούχα αλλα είδη που απευθύνονται κυριως στον νεαρόκοσμο αλλα και σε τουρίστες.

Περιμετρικά υπαρχουν τα γνωστά πέτρινα πεζούλια όπου κυριως απο την Άνοιξη βλέπεις πολλά νεαρά άτομα που κάθονται και συνομιλουν. Παλαιότερα υπήρχε και ο ομώνυμος Κινηματογράφος Ναυαρίνο. Πιο πάνω υπήρχαν οι κινηματογράφοι Έσπερος, Σινεέπ, Ανατολία, Θυμέλη. Το Βακούρα εξακολουθεί να λειτουργεί.

Η πλατεία έχει τις ρίζες της απο την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, άλλωστε βλέπεις μέσα σε αυτή τα ερείπια του Ανακτόρου του Γαλερίου.

Θεωρείται ότι είναι ένα Ανοικτό Μουσείο.

Η πλατεία βρίσκεται δίπλα στην Πλατεία Ιπποδρομίου, όπου έγινε η " Σφαγή της Θεσσαλονίκης " επί Βασιλείας του Θεοδοσίου του Ά.

Μέσα στην πλατεία  βρίσκεται και το σιντριβάνι με το «Αγόρι που σφυρίζει», έργο του Νικόλαου Παυλόπουλου.

Η πλατεία πήρε το όνομα της προς τιμήν της νίκης του συμμαχικού στόλου έναντι του Τουρκικού το 1827.

Στην πλατεία Ναυαρίνου θα βρείτε έναν πλάτανο που έχει χαρακτηριστεί Μνημείο της Φύσης με Απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης. 

Λεπτομέρειες διαβάστε ΕΔΩ

Ναυαρίνο ήταν η ονομασία της Πύλου στη Μεσσηνία, κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας.

Στα ανοιχτά του κόλπου της πραγματοποιήθηκε στις 8/20 Οκτωβρίου 1827 η ομώνυμη ιστορική ναυμαχία. Επρόκειτο για μια καθοριστική αναμέτρηση ανάμεσα στους στόλους της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας, με διοικητή τον αντιναύαρχο Εδουάρδο Κόδριγκτον και στον Τουρκοαιγυπτιακό στόλο του Ιμπραήμ πασά της Αιγύπτου.

Η συντριπτική ήττα του τελευταίου οδήγησε στην αποχώρηση των στρατευμάτων του από την Πελοπόννησο, απέτρεψε την κατάρρευση της Ελληνικής Επανάστασης και συνέβαλε στην εδραίωση της Ελληνικής ανεξαρτησίας.