Βρίσκεται στον συνοικισμό των Λιμενεργατών, στο πάρκο μεταξύ των οδών Λ. Παρασκευοπούλου, Χ. Τσιγγιρίδου, Μητροπολίτου Ιωσήφ και Αγίου Βασιλείου.

Στη δεξιά μαρμάρινη στήλη του μνημείου είναι καταγραμμένες δεκατέσσερις γεωγραφικές περιοχές από τις οποίες οι Έλληνες εκδιώχθηκαν ολοκληρωτικά ή μερικά.

Μεταξύ αυτών ήταν η Ίμβρος και η Τένεδος, η Κωνσταντινούπολη, η Ανατολική Ρωμυλία, ο Καύκασος και η Κύπρος.

Στην ανάγλυφη αναπαράσταση της κεντρικής μπρούτζινης στήλης, εικονίζεται μία ποντιακή οικογένεια: ένας οπλισμένος πόντιος αντάρτης με το πρόσωπο και το βλέμμα στραμμένα στη Δύση, δηλαδή τη νέα πατρίδα, την Ελλάδα και το μέλλον, μία γυναίκα στραμμένη προς την Ανατολή δηλαδή στην αλησμόνητη, χαμένη πατρίδα, και δύο παιδιά που εκφράζουν το μέλλον και τη συνέχεια.

Στην αριστερή στήλη αναγράφεται το γνωστό δίστιχο της ποντιακής δημώδους παράδοσης: «Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο».

Τα αποκαλυπτήριά του μνημείου έγιναν το 1998.