Ταξιδεύουμε στο μοναδικό νησάκι της Χαλκιδικής, την όμορφη Αμμουλιανή, και εκτός από τις τελευταίες φετινές βουτιές που απολαμβάνουμε στις παραλίες της, επισκεπτόμαστε και το πολύ ενδιαφέρον λαογραφικό μουσείο, για να μάθουμε την ιστορία του νησιού.
Το νησί ώς το 1925 ήταν μετόχι της μονής Βατοπεδίου του Αγίου Όρους, ενώ στις αρχές του 1925 παραχωρήθηκε σε πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και συγκεκριμένα από νησιά της Προποντίδος (Γαλλιμή-Πασαλιμάνι-Σκουπιά). Οι πρόσφυγες, προερχόμενοι από τις περιοχές αυτές, που γειτόνευαν με την Κωνσταντινούπολη, έφεραν μαζί τους τον πολιτισμό, τα ήθη και τα έθιμά τους. Σήμερα, οι μόνιμοι κάτοικοι υπολογίζονται κοντά στους εξακόσιους.
Το Λαογραφικό Μουσείο βρίσκεται λίγο πάνω από το λιμανάκι του νησιού, στην πλατεία, εκεί όπου είναι και η εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Ηταν καλογερικό μετόχι της μονής Βατοπεδίου, κτισμένο το 1907. Με την άφιξη των προσφύγων στο νησί, το κτίριο μετατράπηκε σε δημοτικό σχολείο, όπου στο ισόγειο ήταν τα μαγειρεία και η τραπεζαρία για το συσσίτιο και στον επάνω όροφο οι αίθουσες διδασκαλίας. Λειτούργησε ως τα μέσα της δεκαετίας του ’60.
Δίπλα στο μουσείο υπάρχει ένα ακόμη πέτρινο κτίσμα, εγκαταλειμμένο, το οποίο αρχικά υπήρξε προσωρινή κατοικία των προσφύγων και από τη δεκαετία του ’40 λειτουργούσε ως λέσχη και χώρος εκδηλώσεων για κινηματογράφο, θεατρικές παραστάσεις, επίσημες εορτές κ.ά.
Στο ισόγειο του πέτρινου κτίσματος βρίσκεται η λαογραφική συλλογή του Πολιτιστικού Συλλόγου Αμμουλιανής, ενώ στον επάνω όροφο στεγάζονται τα γραφεία της κοινότητας. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αμμουλιανής ιδρύθηκε το 1980, αποτελείται από 120 μέλη και έχει 1 χορωδία, 4 χορευτικά και κέντρο εθελοντικής αιμοδοσίας.
Σύμφωνα με την πρόεδρο του συλλόγου, Κατερίνα Σπυροπούλου, «στόχος και σκοπός του μουσείου είναι αφενός να προστατέψουμε τα αντικείμενα που φέραμε μαζί μας, αφετέρου να γίνει το μουσείο επισκέψιμο, και στα σχολεία, έτσι ώστε τα παιδιά να μαθαίνουν την ιστορία του τόπου αλλά και τις δουλειές όπως του ξυλουργού, του αμπελουργού κ.ά».
Μέσα από τα εκθέματα του μουσείου γίνεται αναπαράσταση ενός μικρασιάτικου αρχοντικού με τα προικιά, το σαλονάκι, τα αντικείμενα καθημερινής χρήσης κ.ά. Υπάρχουν ακόμη παλιές φωτογραφίες από τα πρώτα χρόνια ζωής στο νησί και από την πατρίδα, ένας αργαλειός, ξυλουργικά εργαλεία, αποστακτήρας για τσίπουρο, εκκλησιαστικά αντικείμενα και ιερά κειμήλια που έφεραν οι πρόσφυγες, ενδυμασίες κ.ά.
Αμμουλιανή. Ένας μικρός παράδεισος
Μάθατε τα νέα; Η Χαλκιδική έχει νησί!
Ένα μικρό, μαγευτικό νησί - το μοναδικό κατοικημένο στην περιοχή. Όπως υποδεικνύει και το όνομά του (από την «άμμο» στα Ελληνικά), η ακτογραμμή της Αμμούλιανης αποτελείται κυρίως από αμμώδεις κολπίσκους με κρυστάλλινα τιρκουάζ νερά. Αυτός ο μικρός παράδεισος απέχει μόλις δύο ναυτικά μίλια από την ακτή και είναι προσβάσιμος με φέρι μποτ. Οι πρώτοι κάτοικοι έφτασαν στο νησί το 1925 και ήταν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Μαζί τους έφεραν τα έθιμά τους, τη μοναδική γαστρονομία τους, τις μεθόδους ψαρέματος και σπάνια αντικείμενα, τα οποία εκτίθενται σήμερα στο λαογραφικό μουσείο του νησιού. Χάρη στις γνώσεις τους για τη θάλασσα, η κοινότητα άνθισε πολύ γρήγορα. Κάνοντας μια βόλτα στο νησί, συναντά κανείς παραδοσιακά σπίτια, αυλές με απλωμένα δίχτυα ψαράδων για να στεγνώσουν ή για επισκευή, μικρούς λαχανόκηπους και παρτέρια με ανθισμένα λουλούδια. Για να ολοκληρώσετε την επίσκεψή σας, θα πρέπει να εξερευνήσετε οπωσδήποτε το γειτονικό σύμπλεγμα των μικρών νησιών με την ονομασία Δρένια. Σε αυτούς τους ακατοίκητους βράχους που λιάζονται κάτω από τον μεσημεριανό ήλιο θα ανακαλύψετε κρυφά περάσματα και χρυσαφένιες αμμουδιές. Ένα από αυτά τα μικρά νησάκια ονομάζεται «Γαϊδουρονήσι». Σύμφωνα με το μύθο, οι κάτοικοι έφερναν εδώ τα γερασμένα γαϊδούρια πριν αποδημήσουν.
Δρομολόγια για την Αμμουλιανή αναχωρούν από την Τρυπητή του δήμου Αριστοτέλη. Πάρτε μια γεύση από παράδεισο.
Τάνια Ακριτίδου, Visit Greece
Αξιοθέατα
Τι σας προτείνουμε να δείτε
H Αμμουλιανή δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις αφου ειναι το μοναδικό κατοικημένο νησί της κεντρικής Μακεδονίας που έχει εξελιχθεί σε έναν από τους κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς στη Βόρειο Ελλάδα.
Πέρα από τις μοναδικές αμμώδεις παραλίες τις Αμμουλιανής σας προτείνουμε να επισκεφθείτε το Λαογραφικό Μουσείο στο κέντρο του νησιού. Εκεί θα βρείτε μοναδικά υπάρχοντα εκθέματα που οι πρόσφυγες μετέφεραν με περισσή αγάπη από τα σπιτικά τους. Ακόμη και ο Επιτάφιος, που κάποιοι προτίμησαν να μεταφέρουν αντί για είδη πρώτης ανάγκης, φανερώνει την ευσέβεια, την ταπεινοφροσύνη αλλά και την πίστη των πολυβασανισμένων εκείνων ανθρώπων
Ανάμεσα στην Ουρανούπολη και την Αμμουλιανή βρίσκεται ένα σύμπλεγμα νησιών, τα Δρένια ή όπως τα αποκαλούν οι ντόπιοι Γαϊδουρονήσια. Τα νησιά διαθέτουν καταπληκτικές παραλίες με πεντακάθαρα νερά. Στα Δρένια πηγαίνουν καθημερινά λάντζες από το λιμάνι του χωριού με καταβολή αντιτίμου 5 ευρώ.
Σε μικρη αποσταση απ την Αμμουλιανή μπορείτε επίσης να επισκεφθείτε το σημαντικότερο αξιοθέατο της Ουρανούπολης που είναι ο Βυζαντινός Πύργος που δεσπόζει επιβλητικός κι αγέρωχος για αιώνες στο κέντρο του χωριού. Πρόκειται για κτίσμα, το οποίο προοριζόταν για προστασία του μετοχιού και δημιουργήθηκε το 14ο αιώνα και αναπαλαιώθηκε το 19ο αιώνα. Στον Πύργο κατοίκησαν πρόσφυγες από την Προποντίδα και το Μαρμαρά, που βρέθηκαν στην Ουρανούπολη το 1922. Το 1928 εγκαθίστανται στον Πύργο το ζεύγος Λοκ, με τη βοήθεια των οποίων οι πρόσφυγες μορφώθηκαν γραμματειακά και πολιτιστικά. Ο Πύργος σήμερα λειτουργεί ως μουσείο βυζαντινών αρχαιοτήτων με πληθώρα εικόνων και χαλιών.
Παραλίες της Αμμουλιανής
Γενικό χαρακτηριστικό των ακτών της Αμμουλιανης, είναι ότι δεν τις πιάνουν οι περισσότεροι άνεμοι, έχουν ρηχά νερά και οι πιο πολλές έχουν λεπτή χρυσαφένια άμμο. Κάποιες είναι εντελώς ερημικές, φυσικά ανοργάνωτες κι αυτό είναι που τους δίνει μια ξεχωριστή γοητεία.
Ενα μέρος του οδικού δικτύου είναι ασφάλτινο, ενώ υπάρχουν και αρκετοί, σχετικά βατοί χωματόδρομοι που καταλήγουν σε πραγματικά απρόσιτες ακρογιαλιές. Η επιλογή είναι δική σας.
Ο δρόμος που φεύγει δεξιά από το λιμάνι ανηφορίζει στο μικρό ύψωμα και καταλήγει μετά 2,5 χλμ. στην αστραφτερή αμμουδερή παραλία Αλυκές που είναι μία από τις καλύτερες -κατά κοινή ομολογία- όλης της Χαλκιδικής! Η αμμουδιά είναι οργανωμένη, υπάρχουν καντίνες, camping και νοικιάζονται ομπρέλες και ξαπλώστρες.
Ενας άλλος δρόμος που ξεκινά και πάλι από το λιμάνι ακολουθεί το περίγραμμα του όρμου Γλαστρί και των ανατολικών ακτών και περνά διαδοχικά από 3-4 μικρές αμμουδερές «αγκαλιές» που ξεδιπλώνονται απάνεμες και λαμπερές απέναντι απ’ την Ουρανούπολη. Εδώ υπάρχουν αρκετά μικρά συγκροτήματα ενοικιαζόμενων δωματίων, όλα σε ελάχιστη απόσταση απ’ τη θάλασσα.Από αυτές λοιπόν τις μικροσκοπικές αμμουδιές ξεχωρίζουμε τη Μουσιού, τη Χρυσή Αμμο, την παραλία του Αγ. Γεωργίου και φυσικά την εκπληκτική Μεγάλη Αμμο που απλώνεται εντυπωσιακή στο τέλος του δρόμου (τα τελευταία 1.000 μέτρα είναι καλός χωματόδρομος). Εδώ υπάρχει και ένα ακόμη camping με άφθονη φυσική σκιά. Σε όλο το μήκος της λαμπερής αυτής ακτής θα βρείτε συγκροτήματα ενοικιαζόμενων δωματίων και πολύ γραφικά ταβερνάκια, όλα πάνω στη θάλασσα. Η τοποθεσία είναι ιδανική για οικογενειακές διακοπές αν και τον Αύγουστο όπως είναι φυσικό ο στενός δρόμος παρουσιάζει αρκετή κίνηση, κυρίως από μηχανάκια.
Για τους «Ροβινσώνες» θα προτείνουμε να αναζητήσουν την απόμερη παραλία Νησάκια ή Φάκα, 3χλμ. δυτικά από το λιμάνι που όπως θα διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι πήρε το όνομά της από τις βραχονησίδες που βρίσκονται σε πολύ μικρή απόσταση από την ακτή.
Λίγο νοτιότερα απλώνει τη λαχταριστή αμμουδιά της η μικρή αλλά εντυπωσιακή ακτή Καραγάτσια (2 χλμ. άσφαλτος), κρυμμένη ανάμεσα σε βράχια, ελιές και πεύκα. Η παραλία Καλοπήγαδο με ψιλή σκουρόχρωμη άμμο, άφθονα κοχύλια και ρηχά ζεστά νερά θεωρείται απ’ τις πιο ήσυχες του νησιού και ας απέχει μόλις λίγες δεκάδες μέτρα από το λιμάνι. Θα τη βρείτε ανάμεσα στους κολπίσκους Καραγάτσια και Αλυκές. Αν νοικιάσετε κάποιο σκάφος από την Αμμουλιανή ή την απέναντι Ουρανούπολη μπορείτε εύκολα να επισκεφθείτε τα ερημονήσια Δρένια πραγματοποιώντας μια όμορφη ημερήσια εκδρομή.
Πηγή φωτογραφιών : Travel Time
Πηγή κειμένου : Αρχαιολογία Online
There are no reviews yet.