Στο Επίκεντρο της Ίριδας

Δημοφιλείς Κατηγορίες

Edit Template

Report Abuse

Πύργος Τριγωνίου Πύργος Τριγωνίου

Η Βυζαντινή Περίοδος της Θεσσαλονίκης, Μέρος 1ο

Βυζαντινή Περίοδος
Αδιαμφισβήτητα, η ιστορική φυσιογνωμία της Θεσσαλονίκης είναι συνδεδεμένη κυρίως με τη βυζαντινή ζωή της.
Πάνω στα τείχη και τις σωζόμενες επιγραφές καταγράφεται η πολυτάραχη ιστορία της πόλης.
Η περιτειχισμένη πόλη με τα μνημεία της εύλογα μπορεί να χαρακτηριστεί ως ανοιχτό βυζαντινό μουσείο.

Το 379 μ.χ. ο Αυτοκράτορας Θεοδόσιος χρησιμοποιεί τη Θεσσαλονίκη ως βάση των εκστρατειών του απέναντι στους Γότθους. Το 413 μ.χ. κατασκευάζεται ο Ιερός Ναός του Αγίου Δημητρίου, προστάτη της πόλης και οι επόμενοι αιώνες χαρακτηρίζονται απο προσπάθειες εχθρών να καταλάβουν την πόλη.

Από τον 7ο έως τον 10ο αι η Θεσσαλονίκη, θα βιώσει όλες τις φάσεις και τις πτυχές των εξελίξεων, συχνά με πρωταγωνιστικό ρόλο, γεγονός που επιβεβαιώνει απόλυτα τη μεγάλη της σημασία και θέση στη δομή του κράτους. Ήταν η πύλη προς τα Βαλκάνια για την ιδεολογική, πολιτιστική αλλά και θρησκευτική επιρροή του Βυζαντίου. Ο εκχριστιανισμός των Σλάβων από τους Βυζαντινούς στάθηκε ένα σημαντικό γεγονός που σημάδεψε όχι μόνο την εποχή του, αλλά και τους αιώνες που ακολούθησαν.

Από τη Θεσσαλονίκη κατάγονταν οι αδελφοί Κύριλλος και Μεθόδιος που προσέφεραν το ιεραποστολικό τους έργο στους Σλάβους.

Η άλωση της πόλης από τους Νορμανδούς το 1185 και η κατοχή της από τους Λατίνους για δύο δεκαετίες μετά το 1204 ανέστειλαν προσωρινά αλλά δεν ανέκοψαν την πολιτιστική εξέλιξη. Η καλλιτεχνική και φιλολογική παραγωγή ήκμασε κατά την Κομνήνεια περίοδο και έφθασε στο απόγειό της κατά την εποχή των Παλαιολόγων. Η στροφή προς την ελληνική κλασσική παιδεία με τη μελέτη των αρχαίων κειμένων ανέδειξε στοιχεία ανθρωπισμού και οδήγησε στην Παλαιολόγεια Αναγέννηση, στα γράμματα και την τέχνη της εποχής. Είχαν μεσολαβήσει, ωστόσο, σοβαρά θεολογικά και κοινωνικά ζητήματα, όπως οι Ησυχαστικές έριδες και το κίνημα των Ζηλωτών που συντάραξαν την πόλη.

Η βυζαντινή μητρόπολη σώζει ικανό αριθμό ιστάμενων μνημείων λατρευτικού χαρακτήρα. Σε κάθε γειτονιά έμεινε και κάποιο από τα βυζαντινά ή μεταβυζαντινά μνημεία της, στοιχεία αλλοτινών καιρών, όταν η πόλη ήταν συμβασιλεύουσα μιας άλλοτε κραταιάς και άλλοτε φθίνουσας βυζαντινής αυτοκρατορίας ή αργότερα κέντρο της τουρκοκρατούμενης βαλκανικής χερσονήσου.

Η πόλη είχε την τύχη να διασώσει κυρίως μόνον τα μνημεία του λαμπρού θρησκευτικού της παρελθόντος.

Άγιος Δημήτριος - Κρύπτη

aghios dimitrios church

Επί της ομώνυμης οδού, βορείως της αρχαίας Αγοράς και του βυζαντινού Μεγαλοφόρου, πάνω στα ερείπια συγκροτήματος ρωμαϊκού λουτρού, όπου φυλακίστηκε και μαρτύρησε το 303 ο αξιωματούχος του ρωμαϊκού στρατού Δημήτριος κτίστηκε αρχικά μικρός ευκτήριος οίκος. Στα μέσα του 5ου αι. ο έπαρχος του Ιλλυρικού Λεόντιος ανήγειρε στην ίδια θέση μεγάλη βασιλική, η οποία κάηκε στο σεισμό του 620. Με τη συνδρομή του Επάρχου Λέοντα και του Επισκόπου της Θεσσαλονίκης αποκαταστάθηκε στην αρχική της μορφή η βασιλική στον τύπο της πεντάκλιτης ξυλόστεγης με εγκάρσιο κλίτος και υπερώα. Η σημερινή αναδομημένη μορφή του ναού – ο οποίος καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς στην πυρκαγιά του 1917 - είναι αποτέλεσμα εκτεταμένων εργασιών αναστήλωσης που άρχισαν το 1918 και ολοκληρώθηκαν το 1948. Στη ΒΔ γωνία υπάρχει σήμερα ο τάφος του αγίου, σε θέση που πιστεύεται ότι υπήρχε ήδη από τα παλαιοχριστιανικά χρόνια. Ο ναός αφιερωμένος στον πολιούχο άγιο της Θεσσαλονίκης είναι προσκυνηματικός, γνωστός κυρίως και για τα ψηφιδωτά σύνολα που διασώθηκαν από τη μεγάλη πυρκαγιά του 1917. Πρόκειται για ένδεκα ψηφιδωτές συνθέσεις αναθηματικού χαρακτήρα του 5ου, 7ου και 9ου αι. που διατηρούνται στους δύο πεσσούς του ιερού βήματος και στο δυτικό τοίχο του κεντρικού κλίτους. Η σημερινή αναδομημένη μορφή του ναού – ο οποίος καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς στην πυρκαγιά του 1917 - είναι αποτέλεσμα εκτεταμένων εργασιών αναστήλωσης που άρχισαν το 1918 και ολοκληρώθηκαν το 1948.

Κρύπτη

Κάτω από το εγκάρσιο κλίτος του ναού βρίσκεται η Κρύπτη, που στα υστεροβυζαντινά χρόνια ήταν το κέντρο της μυροβλυσίας του αγίου. Κατά την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας ο υπόγειος αυτός χώρος καταχώθηκε και εγκαταλείφθηκε ενώ η μνήμη της ύπαρξής του φαίνεται ότι σβήστηκε στα κατοπινά χρόνια. Αφορμή για τον εντοπισμό της στάθηκε η καταστροφική πυρκαγιά του 1917. Από το 1985 λειτουργεί έκθεση, διαρθρωμένη σε επτά (Α-Ζ) αίθουσες και περιλαμβάνει κατεξοχήν γλυπτά παλαιοχριστιανικά και βυζαντινά που μαρτυρούν τις επάλληλες περιόδους της μακραίωνης ιστορίας της βασιλικής του Αγίου Δημητρίου, ενώ σε δύο προθήκες εκτίθενται νομίσματα και κεραμικά, προερχόμενα από την επίχωση που είχε καλύψει το εσωτερικό της Κρύπτης.

Παρεκκλήσι Αγίου Ευθυμίου

Νοτίως του ιερού της βασιλικής προσαρτήθηκε τον 9ο – 10ο αι. ναΐδριο στον τύπο της τρίκλιτης βασιλικής, αφιερωμένο στον άγιο Ευθύμιο. Ο ναός κατάγραφος στο εσωτερικό του, τοιχογραφήθηκε το 1303 με δαπάνες του πρωτοστράτορα Μιχαήλ Γλαβά Ταρχανειώτη και της συζύγου του Μαρίας. Ο ζωγραφικός διάκοσμος, έργο προικισμένου καλλιτέχνη, αποπνέει την υψηλή αισθητική και τη δυναμική της παλαιολόγειας αναγέννησης.

Ανατολικά τείχη - Λευκός πύργος - Προτείχισμα

white tower unesco

Τα τείχη άλλοτε θεμελιωμένα πάνω στον βραχώδη γήλοφο και άλλοτε πατώντας πάνω στα απομεινάρια της ρωμαϊκής οχύρωσης, κατηφορίζουν υψηλά και αγέρωχα μέχρι την οδό Αγίου Δημητρίου και εν συνεχεία ταπεινωμένα πλέον, μετά το 1889, προς τη θάλασσα. Δια μέσου της οδού Φιλικής Εταιρείας, όπου διατηρούνται ορατά τμήματα του προτειχίσματος και τριγωνικοί πρόβολοι του κυρίως τείχους, καταλήγουν στο Λευκό Πύργο, που υψώνεται στη συμβολή του θαλάσσιου με το χερσαίο τείχος. Ο πύργος στη μορφή που σώζεται σήμερα κτίστηκε στα τέλη του 15ου αι., στο πλαίσιο εκσυγχρονισμού των οχυρώσεων, στη θέση παλαιότερου βυζαντινού πύργου. Από τις πύλες του ανατολικού σκέλους του περιβόλου γνωστές είναι οι θέσεις δύο κύριων πυλών, πάνω στους δύο βασικούς οδικούς άξονες της πόλης, της Νέας Χρυσής Πύλης σε αντιστοιχία με τη Ληταία και της Κασσανδρεωτικής (ή πύλη της Καλαμαρίας), σε αντιστοιχία με τη Χρυσή Πύλη. Σήμερα φιλοξενεί το Μουσείο Πόλης.

Επταπύργιο

eptapyrgion 5 1024x681

Το φρούριο του Επταπυργίου υψώνεται στο ψηλότερο σημείο της Ακρόπολης, στο ΒΑ άκρο των τειχών της πόλης. Παρουσιάζει ένα σύμπλεγμα διαφορετικών κατασκευαστικών φάσεων από την παλαιοχριστιανική - πρώιμη βυζαντινή περίοδο έως και τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, με οψιμότερη την προσθήκη νεώτερων κτιρίων και βοηθητικών χώρων κατά την μετατροπή του σε φυλακές το 19ο αι και τελική φάση στα τέλη της δεκαετίας του ’90, τις ήπιες επεμβάσεις και αναγκαίες μετατροπές για την στέγαση των γραφείων της 9ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Πάνω στις τοιχοποιίες του φρουριακού συγκροτήματος με τα ποικίλα κεραμοπλαστικά και τα ενσωματωμένα κατά τόπους μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη διαφόρων εποχών, ανιχνεύονται αντιστοίχως ισάριθμες κατασκευαστικές φάσεις και αποτυπώνονται οι πολυετείς περιπέτειες του κτιρίου, συνυφασμένες με την μακραίωνη και πολυτάραχη ιστορία της πόλης. Στον αρχικό πυρήνα του φρουρίου ανήκουν δέκα πύργοι, οκτώ τετράπλευροι και δύο τριγωνικοί και τα μεσοπύργια διαστήματά τους, με πρωιμότερο το βόρειο σκέλος, ενταγμένο στη διάταξη της παλαιοχριστιανικής οχύρωσης της Ακρόπολης και με πολλές, ωστόσο, μεταγενέστερες επεμβάσεις. Κατά τους μεσοβυζαντινούς χρόνους προστέθηκαν οι πύργοι της νότιας πλευράς διαμορφώνοντας το περίκλειστο του φρουρίου. Η μαρμάρινη οθωμανική επιγραφή του 1431 εντοιχισμένη πάνω από το υπέρθυρο της κεντρικής εισόδου, μαρτυρεί επεμβάσεις και ανακαινίσεις πύργων και τμημάτων του φρουρίου στα χρόνια που ακολούθησαν την κατάκτηση της πόλης αλλά και του εσχάτου καταφυγίου της, του Επταπυργίου. Οι γραπτές πηγές για το φρούριο είτε σιωπούν, όπως συμβαίνει στην πρώιμη βυζαντινή περίοδο είτε είναι φειδωλές και συγκεχυμένες, όπως συμβαίνει στα μεσοβυζαντινά και υστεροβυζαντινά χρόνια, όπου η αναφορά στον Κουλά της Θεσσαλονίκης σχετίζεται άλλοτε με το Επταπύργιο και άλλοτε με την Ακρόπολη. Η ονομασία Επταπύργιο απαντά επί Τουρκοκρατίας ως μίμηση πιθανότατα του Επταπυργίου (Yedi Kule), με τους ισάριθμους πράγματι πύργους, αντίστοιχου οχυρωματικού έργου του 15ου αι στην Κωσταντινούπολη. Το μνημείο επιβαρυμένο αρκετά από τις σχεδόν πρόσφατες μνήμες των φυλακών, τις οποίες η νέα χρήση του όχι μόνο δεν απάλειψε αλλά φρόντισε να διαφυλάξει και να προβάλλει στην έκθεση που λειτουργεί στο ισόγειο ενός από τα νεώτερα κτίρια του συγκροτήματος, είναι ανοικτό στο κοινό της πόλης και επισκέψιμο καθημερινά, ενώ ενίοτε χώροι του ανοιχτοί και κλειστοί διατίθενται για πολιτιστικές εκδηλώσεις υπό την αιγίδα της 9ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.

Μονή Βλατάδων

vlatadon monastery

(1351-1371) Έξω ακριβώς από τα τείχη της Ακρόπολης, επί της οδού Ακροπόλεως βρίσκεται η Πατριαρχική και σταυροπηγιακή Μονή Βλατάδων, το μοναδικό βυζαντινό μοναστήρι της πόλης που λειτουργεί μέχρι σήμερα. Ιδρύθηκε μεταξύ των ετών 1351-1371 από το μαθητή του Γρηγορίου Παλαμά, μοναχό Δωρόθεο Βλατή, και μετέπειτα μητροπολίτη Θεσσαλονίκης. Από το αρχικό συγκρότημα σώζεται μόνον το καθολικό στον τύπο του σταυροειδούς εγγεγραμμένου ναού με περίστωο που απολήγει σε παρεκκλήσια. Ο τοιχογραφικός διάκοσμος στο εσωτερικό τοποθετείται μεταξύ των ετών 1360 - 1380. Ο ναός ήταν αρχικά αφιερωμένος στο Χριστό Παντοκράτορα ενώ σήμερα τιμάται στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος.

Ναός Αγίας Σοφίας

agia sophia church 1024x609

(τέλη 7ου αι.-αρχές 8ου αι.). Ο ναός αφιερωμένος στο Χριστό, τον αληθή Λόγο και τη Σοφία του Θεού κτίστηκε στα τέλη του 7ου αι. – αρχές του 8ου αι. στη θέση μεγάλης παλαιοχριστιανικής βασιλικής του 5ου αι. Αποτελεί τυπικό δείγμα μεταβατικού σταυροειδούς ναού με τρούλο και περίστωο, κατά μίμηση της Αγία Σοφίας Κωνσταντινούπολης. Ο ψηφιδωτός διάκοσμος στο εσωτερικό του ναού, έργο τριών φάσεων, μαρτυρεί το υψηλό πνευματικό και καλλιτεχνικό επίπεδο της πόλης σε διάφορες εποχές. Η διακόσμηση του ιερού συνιστά ένα από τα πιο σημαντικά και ακριβώς χρονολογημένα. σύνολα ζωγραφικής της Εικονομαχικής περιόδου (780 - 788). Στον τρούλο η Ανάληψη είναι κορυφαίο δείγμα της λεγόμενης Αναγέννησης των Μακεδόνων Αυτοκρατόρων στα τέλη του 9ου αι., ενώ στην κόγχη η ένθρονη Παναγία Βρεφοκρατούσα, έργο του 11ου - 12ου αι. κάλυψε τον μεγάλο σταυρό της εικονομαχικής περιόδου.

Ναός Αγίου Νικολάου Ορφανού

aghios nikolaos o orphanos 1024x683

Στην Άνω πόλη, μεταξύ των οδών Ηροδότου και Αποστόλου Παύλου και πολύ κοντά στα ανατολικά τείχη εντός περίκλειστης αυλής βρίσκεται ο ναός του Αγίου Νικολάου του Ορφανού ή των Ορφανών, καθολικό και αυτός βυζαντινής μονής. Ανήκει στον τύπο του μονόχωρου ναού με περίστωο που απολήγει στα ανατολικά σε δύο παρεκκλήσια. Ο αριστουργηματικός τοιχογραφικός του διάκοσμος είναι ένα από τα πληρέστερα διατηρούμενα ζωγραφικά σύνολα στη Θεσσαλονίκη και αντιπροσωπευτικό δείγμα της παλαιολόγειας τέχνης. Από το μοναστηριακό συγκρότημα πλην του καθολικού σώζονται ερείπια του πυλώνα της μονής επί της οδού Ηροδότου.

Πηγή : Δήμος Θεσσαλονίκης

Δείτε το 2ο μέρος ΕΔΩ

Video

Χάρτης

Πληροφορίες Επικοινωνίας

Διεύθυνση

Η Βυζαντινή Περίοδος της Θεσσαλονίκης, Μέρος 1ο 0 reviews

Write Your Review

There are no reviews yet.

Write Your Review

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Κατηγορίες

Περιοχή