Στο Επίκεντρο της Ίριδας

Δημοφιλείς Κατηγορίες

Edit Template

Report Abuse

screenshot 20241227 092717 chrome screenshot 20241227 092717 chrome

Γαλεριανό Συγκρότημα, Πλατεία Ναυαρίνου, Θεσσαλονίκη

Το αυτοκρατορικό συγκρότημα του Γαλερίου στη Θεσσαλονίκη αποκαλύφθηκε κατά τις ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στη σημερινή πλατεία Ναυαρίνου το 1950 και εν συνεχεία τη δεκαετία του 1960 κατά τις εργασίες διαμόρφωσης του χώρου και την κατεδάφιση των προσφυγικών οικίσκων που υπήρχαν εκεί, ενώ τμήμα του ανακτόρου αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια των εργασιών διάνοιξης της οδού Δ. Γούναρη. Οι ανασκαφικές εργασίες συνεχίστηκαν σταδιακά έως το 1981.

Πριν την ανέγερση του αυτοκρατορικού συγκροτήματος η περιοχή αποτελούσε την ανατολική απόληξη της εντός των τειχών πόλης, στην οποία εντοπίζονται κατάλοιπα εγκατάστασης χωρίς πυκνή δόμηση.

Στα τέλη του 3ου μ.Χ αιώνα ξεκίνησε η ανέγερση των ανακτόρων στην περιοχή, μετά τη νικηφόρα εκστρατεία του Γαλέριου κατά των Περσών και την ανακήρυξη της Θεσσαλονίκης ως έδρας του ανατολικού τμήματος της αυτοκρατορίας.

Η πόλη υπήρξε έδρα του Γαλέριου για δύο χρονικές περιόδους, από το 298 μέχρι το 303 μ.Χ. και από το 308 μέχρι το θάνατο του αυτοκράτορα, το 311 μ.Χ.

Το συγκρότημα ενσωματώθηκε στον πολεοδομικό ιστό της ρωμαϊκής πόλης από την περιοχή της Ροτόντας έως τη θάλασσα στα νότια, όπου διαμορφωνόταν φυσικό λιμάνι, με το οποίο βρισκόταν σε άμεση επαφή. Η «Αψιδωτή αίθουσα» αποτελούσε το βόρειο άκρο του ανακτορικού συγκροτήματος.

Πρόκειται για μια Βασιλική με αψίδα στη βόρεια πλευρά. Εσωτερικά χωριζόταν σε δύο επιμέρους χώρους, έναν ορθογώνιο προθάλαμο και μία μεγάλη αίθουσα, η οποία στη νότια πλευρά έφερε δύο κόγχες, ενώ προς βορρά κατέληγε στην υπερυψωμένη αψίδα.

Νοτίως της Αψιδωτής αίθουσας και με κοινό προσανατολισμό με αυτή βρίσκεται μια μεγαλοπρεπής Βασιλική που αποτελούσε την αίθουσα υποδοχής και ακροάσεων. Η κάτοψη της ήταν ορθογώνια με προθάλαμο στα βόρεια και ημικυκλική αψίδα στη νότια πλευρά. Ο προθάλαμος και η αψίδα διέθεταν ψηφοθετημένο δάπεδο, ενώ το βόρειο τμήμα της αψίδας διέθετε μαρμάρινο δάπεδο. Τα βασιλικά ενδιαιτήματα βρίσκονται δυτικά της Βασιλικής.

Πρόκειται για ένα περίκλειστο κτήριο με έντεκα χώρους, που διατάσσονταν στις τρεις πλευρές μιας τετράγωνης αυλής, που περιβάλλονταν από στοά με κιονοστοιχίες και ψηφιδωτά δάπεδα. Στα ΝΑ των κεντρικών χώρων του συγκροτήματος βρίσκονταν τα λουτρά, η συνολική έκταση των οποίων δεν έχει αποκαλυφθεί. Το κτήριο των λουτρών διέθετε μια ορθογώνια αίθουσα με πολύχρωμο διάκοσμο από ορθομαρμαρώσεις και μαρμαροθετημένο δάπεδο.

Πρόκειται για τον χώρο υποδοχής με κόγχες στον βόρειο τοίχο του. Η αίθουσα προσέφερε επικοινωνία στον χώρο των χλιαρών λουτρών στα νότια του συγκροτήματος, που αποτελείτο από έναν οκταγωνικό χώρο με εξαγωνικό λουτήρα και ένα δεύτερο ορθογώνιο χώρο με αψίδα στη δυτική πλευρά, στο κέντρο της οποίας πιθανόν θα υπήρχε μαρμάρινος νιπτήρας για την παραγωγή ατμού. Τα χλιαρά λουτρά φαίνεται ότι συνεχίζονταν κάτω από τις σύγχρονες κατασκευές στην πλατεία Ναυαρίνου.

Νότια των κεντρικών χώρων και ανατολικά του λουτρού δεσπόζει το Οκτάγωνο. Πρόκειται για μια εντυπωσιακή οκταγωνική αίθουσα με εσωτερικές ημικυκλικές κόγχες στην κάθε πλευρά. Ένας μνημειώδης προθάλαμος με δύο ημικυκλικές κόγχες στις στενές πλευρές προσέφερε επικοινωνία με ένα μεγάλο περίστυλο αίθριο στα νότια.

Στο βόρειο άκρο της ανατολικής στοάς υπήρχε πεταλόσχημη κόγχη πλαισιωμένη με πεσσούς που υποβάσταζαν μαρμάρινο τόξο, γνωστό με το συμβατικό όνομα «Το μικρό τόξο του Γαλέριου». Το Οκτάγωνο φαίνεται ότι αποτελούσε την κύρια αίθουσα ακροάσεων, ενώ έχει εκφραστεί η άποψη ότι αποτελούσε την αίθουσα του θρόνου. Στα πρώτα βυζαντινά χρόνια (6ος μ.Χ) ο χώρος μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό. Σε αυτή την περίοδο χτίστηκαν και δύο μικρά θολοσκεπή προσκτίσματα εκατέρωθεν της οκταγωνικής αίθουσας που λειτουργούσαν ως παστοφόρια.

Ανατολικά της περίστυλης αυλής βρίσκεται η Βασιλική. Πρόκειται για ένα κτίριο ορθογώνιο σε κάτοψη, με μια ημικυκλική αψίδα στη νότια πλευρά και κύρια είσοδο με προθάλαμο στο βορρά. Οι διαστάσεις του κτιρίου εσωτερικά είναι 24x67μ.. Δύο είσοδοι στα δυτικά επιτρέπουν την επικοινωνία με το υπόλοιπο συγκρότημα. Ήταν πολυτελώς διακοσμημένη εσωτερικά με μαρμάρινες επενδύσεις στους τοίχους και ψηφιδωτά δάπεδα στον προθάλαμο και στην αψίδα.

Ώρες λειτουργίας:
Ιαν - Δεκ: Δευ, 08:00-15:00
Ιαν - Δεκ: Πέμ, 08:00-15:00

Ως Αρχαιολογικός χώρος υπάγεται στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Θεσσαλονίκης

Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης

Μαρίας Κάλλας 21Α, έναντι Ποσειδωνίου

Τηλέφωνο: +30 2310 267832
Email: efapoth@culture.gr

Εισιτήρια

Ολόκληρο: €4, Μειωμένο: €2
Ενιαίο Εισιτήριο: Ολόκληρο: €15,

Μειωμένο: €8

Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, Λευκός Πύργος, Ρωμαϊκή Αγορά (αρχαιολογικός χώρος και μουσείο), Γαλεριανό συγκρότημα - Αψιδωτή αίθουσα

Ημέρες Ελευθέρας Εισόδου

6 Μαρτίου - Μνήμη Μελίνας Μερκούρη

18 Απριλίου - Διεθνής Ημέρα Μνημείων

18 Μαΐου - Διεθνής Ημέρα Μουσείων

Tο τελευταίο Σαββατοκύριακο Σεπτεμβρίου κάθε έτους (Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς)

Οι επίσημες αργίες του Κράτους

28 Οκτωβρίου

Ώρες Λειτουργίας
Δευτέρα - Κυριακή 08.00-20.00

Ημέρες Αργίας

1 Ιανουαρίου: κλειστό

25 Μαρτίου: κλειστό

Μ.Παρασκευή: 12.00-18.00

Μ. Σάββατο: 08.00-17.00

1 Μαΐου: κλειστό

Κυριακή του Πάσχα: κλειστό

Χριστούγεννα, 25 Δεκεμβρίου: κλειστό

26 Δεκεμβρίου: κλειστό

Α.Μ.Ε.Α.

Άτομα με κινητικά προβλήματα μπορούν να ξεναγηθούν εικονικά στους πληροφοριακούς σταθμούς του ισογείου

Πρόσβαση στο Μνημείο

Ο περιορισμένος χώρος και η εσωτερική διαμόρφωση του μνημείου, καθώς και η ανάγκη διατήρησης σταθερών κλιματικών συνθηκών επιβάλλουν ορισμένο αριθμό επισκεπτών ταυτόχρονα, με ανώτατο όριο τα 70 άτομα, και δεν επιτρέπουν τη λειτουργία βασικών υποδομών, όπως τουαλέτες, αναψυκτήριο, βεστιάριο και φύλαξη αποσκευών

Πωλητήριο

Βιβλία, αντίγραφα αρχαίων αντικειμένων, εφαρμογή αρχάιων μοτίβων σε σύγχρονα είδη (μαντήλες, γραβάτες), κασσέτες ήχου, κάρτες, παζλ.  

© Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, © ΙΣΤ΄ ΕΠΚΑ

Touristikos map 2025 - 2

Touristikos map 2025 - 1

Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία κατά την πρώτη Τετραρχία, 293 μ.Χ.

Γαλεριανό συγκρότημα (Θεσσαλονίκη)

Ιστορικά στοιχεία

Το 285 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός (244-311) για να αναδιοργανώσει και να σταθεροποιήσει το Ρωμαϊκό κράτος, το οποίο κατά μήκος των συνόρων απειλούνταν από πολλούς εχθρούς, μοιράσθηκε την αυτοκρατορική εξουσία με έναν ικανό στρατηγό τον Μαξιμιανό (250-310μ.Χ.), ο οποίος διοικούσε τις δυτικές επαρχίες με έδρα τα Μεδιόλανα (σημ. Μιλάνο) και την Ακυληία (σημ. Αquileia Ιταλίας). Μερικά χρόνια αργότερα το 293 μ.Χ. ο αυτοκράτορας εγκαθίδρυσε ένα νέο πολιτικό σύστημα γνωστό ως Τετραρχία. Σύμφωνα με αυτό, η αυτοκρατορία χωρίσθηκε σε τέσσερα τμήματα που διοικούνταν από δύο Αύγουστους, οι οποίοι είχαν αντίστοιχα ως συνεργάτες και διαδόχους δύο Καίσαρες. Ο Διοκλητιανός ανέλαβε τη διακυβέρνηση του ανατολικού τμήματος με Καίσαρα τον Γαλέριο (260-311). Η ανέγερση των ανακτόρων στη Θεσσαλονίκη ξεκίνησε στο τέλος του 3ου μ.Χ. αιώνα, όταν ο Γαλέριος ολοκλήρωσε την εκστρατεία του κατά των Περσών νικώντας το βασιλιά τους Ναρσή στην Αρμενία (298 μ.Χ). Μετά τη σημαντική αυτή νίκη, ο αυτοκράτορας επέστρεψε στη Βαλκανική (299μ.Χ.), και όρισε ως έδρα του τη Θεσσαλονίκη. Σύμφωνα με τους περισσότερους ερευνητές η πόλη υπήρξε έδρα του Γαλέριου για δύο χρονικές περιόδους, από το 298 μέχρι το 303μ.Χ. και από το 308 μέχρι το θάνατο του αυτοκράτορα, το 311μ.Χ.

Η αρχαιολογική έρευνα:

Οι πρώτες ανασκαφικές τομές στην περιοχή της σημερινής πλατείας Ναυαρίνου, όπου βρίσκεται ο επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος του ανακτόρου, ξεκίνησαν το 1950 υπό την επίβλεψη του Εφόρου Αρχαιοτήτων Χ. Μακαρόνα, ο οποίος αποκάλυψε ένα από κυριότερα κτίσματα του συγκροτήματος το Οκτάγωνο, και συνεχίσθηκαν το 1962 όταν ο Δήμος Θεσσαλονίκης αποφάσισε τη διαμόρφωση του χώρου, και την κατεδάφιση των προσφυγικών οικίσκων που υπήρχαν εκεί. Η έρευνα ολοκληρώθηκε σταδιακά τη δεκαετία του ΄60 αποκαλύπτοντας τα ερείπια σημαντικών οικοδομημάτων. Την ίδια χρονική περίοδο, με τη διάνοιξη της οδού Δ. Γούναρη, ήρθε στο φως ένα ακόμη σημαντικό κτίσμα των ανακτόρων η «Αψιδωτή αίθουσα».

Η αποκατάσταση των ερειπίων:

Η αποκατάσταση και η ανάδειξη των ερειπίων των Ανακτόρων του Γαλερίου (αρχαιολογικός χώρος πλατείας Ναυαρίνου και οδού Δ. Γούναρη) υλοποιήθηκε με χρηματοδότηση της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν σε τρεις χρονικές περιόδους(1993-2000, 2002-2006, 2011-2014).

Το 2008 ο αρχαιολογικός χώρος της πλατείας Ναυαρίνου βραβεύθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Europa Nostra για την εξαιρετική και υποδειγματική αποκατάσταση και συντήρηση των ερειπίων, καθώς και για το σύνολο των επεμβάσεων που μετέτρεψαν έναν εγκαταλελειμμένο χώρο σε άρτια οργανωμένο και με εκπαιδευτικό χαρακτήρα, πόλο έλξης στην καρδιά της σύγχρονης πόλης.

Περιγραφή

Το Γαλεριανό Συγκρότημα κτίσθηκε στις παρυφές της πόλης δίπλα στο ανατολικό τείχος. Το συγκρότημα το οποίο καταλάμβανε μεγάλη έκταση ενσωματώθηκε στον πολεοδομικό ιστό της ρωμαϊκής πόλης ακολουθώντας τις χαράξεις των δρόμων. Προς νότο εκτεινόταν σχεδόν μέχρι τη θάλασσα (οδός Μητροπόλεως), ενώ το δυτικό όριο του πρέπει να ήταν στην οδό Απελλού όπου βρέθηκαν τα οικοδομικά κατάλοιπα ενός οικοδομήματος της ρωμαϊκής εποχής, πιθανόν θεάτρου.

Διακρίνονται δύο οικοδομικά σύνολα συνδετικός κρίκος των οποίων είναι η θριαμβική «Αψίδα του Γαλερίου» (Καμάρα) η οποία κτίσθηκε, μεταξύ των ετών 298 και 305 μ.Χ, ίσως από την πόλη της Θεσσαλονίκης, σε ανάμνηση της εκστρατείας και της νίκης του Γαλέριου κατά των Περσών.

Στο βόρειο σύνολο ανήκει η Ροτόντα, ένα μεγαλειώδες περίκεντρο θολοσκεπές κτίριο, πιθανόν ναός αφιερωμένος στην επίσημη αρχαία θρησκεία, ενώ στο νότιο η «Αψιδωτή αίθουσα», και τα οικοδομήματα του αρχαιολογικού χώρου της πλατείας Ναυαρίνου (Βασιλική, κεντρική κτιριακή ενότητα, διώροφο κτίριο, λουτρά, Οκτάγωνο).

Η «Αψιδωτή αίθουσα» τα οικοδομικά κατάλοιπα της οποίας διατηρούνται στον πεζόδρομο Δ. Γούναρη (τμήμα μεταξύ των οδών Α. Σβώλου και Ι. Μιχαήλ) ήταν πιθανόν το τελευταίο προς βορρά κτίριο του ανακτόρου που εκτείνονταν νοτιότερα

Η αίθουσα ήταν κτισμένη σε έναν νοητό άξονα με κατεύθυνση βορρά ? νότου στο νότιο άκρο του οποίου βρισκόταν ένα ακόμη μεγαλοπρεπές κτίριο η Βασιλική. Τα ερείπια του κτιρίου αυτού είναι ορατά στο νοτιοανατολικό τμήμα του αρχαιολογικού χώρου της πλατείας Ναυαρίνου. Το οικοδόμημα ήταν στραμμένο προς νότο και εξωτερικά είχε αρχικά τη μορφή Βασιλικής, ορθογώνιας δηλαδή αίθουσας με αψίδα στη βόρεια πλευρά. Εσωτερικά χωριζόταν σε δύο χώρους που επικοινωνούσαν μεταξύ τους: έναν ορθογώνιο προθάλαμο και μία μεγάλη αίθουσα, η οποία στη νότια πλευρά έφερε δύο κόγχες, ενώ προς βορρά κατέληγε στην υπερυψωμένη αψίδα. Οι δύο χώροι έφεραν πλούσιο διάκοσμο ο οποίος σήμερα σώζεται αποσπασματικά. Σε μεταγενέστερη οικοδομική φάση, πιθανόν τον 6ο αιώνα, νότια του προθαλάμου προστέθηκε μία ακόμη αίθουσα (Α), οι διαστάσεις της οποίας δεν είναι γνωστές, καθώς μεγάλο τμήμα της είναι θαμμένο κάτω από το οδόστρωμα της οδού Α. Σβώλου.

Η Βασιλική ήταν ένα μεγαλοπρεπές κτίριο, το οποίο λειτουργούσε ως αίθουσα υποδοχής και ακροάσεων. Η κάτοψη της ήταν ορθογώνια με ημικυκλική αψίδα στη νότια πλευρά και προθάλαμο με ψηφιδωτό δάπεδο στη βόρεια. Οι εξωτερικές διαστάσεις του κτιρίου ήταν 24x67μ., το ύψος του περίπου 30μ. και καλυπτόταν με στέγη. Εσωτερικά η Βασιλική ήταν μονόκλιτη και οι τοίχοι της ήταν επενδεδυμένοι με μάρμαρα. Το δάπεδο της αψίδας, με εξαίρεση το βόρειο τμήμα της που ήταν στρωμένο με μαρμάρινες πλάκες, έφερε ψηφιδωτό το οποίο διατηρείται μέχρι σήμερα.

Δυτικά της Βασιλικής βρίσκεται η κεντρική κτιριακή ενότητα του ανακτόρου. Αποτελείται από ένα κτίσμα διαστάσεων 30x40μ. με ένδεκα χώρους οι οποίοι οργανώνονται γύρω από τις τρεις πλευρές μιας σχεδόν τετράγωνης αυλής, η οποία περιβάλλονταν από στοά με κιονοστοιχίες. Το οικοδόμημα αυτό, στη μορφή που σώζεται σήμερα, αποτελούσε ένα κλειστό σύνολο που περικλειόταν από στεγασμένους φαρδείς διαδρόμους με ψηφιδωτά δάπεδα (δεύτερο μισό του 4ου μ.Χ. αιώνα), τα οποία αποτελούν τα σημαντικότερα και πιο ολοκληρωμένα δείγματα της καλλιτεχνικής αντίληψης που χαρακτηρίζει τον διάκοσμο του συγκροτήματος. Μεταξύ του ανατολικού διαδρόμου και της Βασιλικής υπάρχει ένα διώροφο διαμπερές κτίσμα - δεξαμενή - το οποίο κατασκευάσθηκε σε μεταγενέστερη οικοδομική φάση πιθανόν τον 7ο μ.Χ. αιώνα.

Η συνολική έκταση πού καταλάμβαναν τα λουτρά του συγκροτήματος δεν είναι γνωστή, γιατί η ανασκαφή τους δεν έχει ολοκληρωθεί. Το οικοδόμημα, κατά την αρχαιότητα υπέστη πολλές μετασκευές που αφορούν στην αλλαγή χρήσης των επιμέρους χώρων του. Η κάτοψη των αιθουσών, όπως σώζεται σήμερα, ανήκει στην τελευταία οικοδομική φάση του κτιρίου. Η είσοδος των λουτρών βρισκόταν στον βασικό άξονα που συνέδεε τη νότια είσοδο του συγκροτήματος με την κεντρική κτιριακή ενότητα. Ένας τετράγωνος προθάλαμος με ψηφιδωτό δάπεδο οδηγούσε σε μία μεγάλη ορθογώνια αίθουσα υποδοχής διακοσμημένη με έγχρωμα μάρμαρα στους τοίχους και στο δάπεδο. Στο βόρειο τοίχο της υπήρχαν αβαθείς κόγχες ενώ στο ανατολικό άκρο υπήρχε δεξαμενή κρύου νερού, η οποία μετέπειτα καταργήθηκε και στο κέντρο της κατασκευάσθηκε διακοσμητική ημικυκλική κρήνη. Δύο θύρες στο νότιο τοίχο της αίθουσας οδηγούσαν σε δύο ακόμη χώρους: έναν οκταγωνικό με εξαγωνικό λουτήρα χλιαρού νερού και έναν ορθογώνιο με αψίδα στη δυτική πλευρά, στο κέντρο της οποίας πιθανόν θα υπήρχε μαρμάρινος νιπτήρας για την παραγωγή ατμού. Αργότερα, η αψίδα μετασκευάσθηκε σε λουτήρα. Oι αίθουσες με τους λουτήρες θερμού νερού πρέπει να καταλάμβαναν το νότιο τμήμα του κτιρίου, το οποίο συνεχίζεται κάτω από τις οικοδομές της πλατείας Ναυαρίνου.

Το Οκτάγωνο κτίσθηκε δυτικά των λουτρών και η κύρια είσοδός του είναι στραμμένη προς τη θάλασσα. Η ανασκαφή του μνημειακού αυτού οικοδομήματος ξεκίνησε το 1950, και συνεχίσθηκε σταδιακά μέχρι το 1981 φέρνοντας στο φως το κτίσμα που βλέπουμε σήμερα, και νοτιότερα τμήμα περιστυλίου, το οποίο δεν είναι ορατό λόγω της ανέγερσης των σύγχρονων οικοδομών. Το κτίριο αποτελείται από μία οκταγωνική αίθουσα και έναν μνημειώδη προθάλαμο με δύο ημικυκλικές κόγχες στις στενές πλευρές. Ο προθάλαμος επικοινωνούσε, διαμέσου ανοίγματος που υπήρχε στη νότια τοιχοποιία, με ένα μεγάλο περίστυλο αίθριο πλάτους 47μ. και μήκους 88μ.. Η όψη του ανοίγματος διαμορφωνόταν με τριπλό τόξο (τρίβηλο) και δύο κίονες οι οποίοι διασώζονται κάτω από τα θεμέλια της οικοδομής επί της οδού Ισαύρων 3. Στο βόρειο άκρο της ανατολικής στοάς υπήρχε πεταλόμορφη κόγχη πλαισιωμένη με πεσσούς που υποβάσταζαν μαρμάρινο τόξο, γνωστό με το συμβατικό όνομα «Το μικρό τόξο του Γαλέριου», που εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης.

Το Οκτάγωνο, κατά τη διάρκεια της κατασκευής του αλλά και κατά τη μακρόχρονη λειτουργία του, υπέστη πολλές επιδιορθώσεις και μετασκευές. Το κτίριο πιθανόν σχεδιάσθηκε ως κανονικό οκτάγωνο με ορθογώνιο εξωτερικά προθάλαμο. Σύμφωνα με την επικρατέστερη ιστορική έρευνα προορίζονταν ως αίθουσα ακροάσεων ή αίθουσα θρόνου των ανακτόρων, ενώ αργότερα λειτούργησε και ως χριστιανικός ναός. Τα δύο μικρά θολοσκεπή προσκτίσματα εκατέρωθεν της οκταγωνικής αίθουσας, η κατασκευή των οποίων ολοκληρώθηκε πιθανόν τον 6 μ.Χ. αιώνα, εξυπηρετούσαν τις ανάγκες της λειτουργίας του ναού και ενδεχομένως να χρησίμευαν ως παστοφόρια.

Ο Ιππόδρομος ήταν κτισμένος νότια της κύριας λεωφόρου της πόλης που περνούσε κάτω από την Αψίδα, μεταξύ του τείχους της πόλης και του ανατολικού ορίου του ανακτόρου. Η χωροθέτηση αυτή επέτρεπε στον αυτοκράτορα να εισέρχεται, διαμέσου των οικοδομημάτων του ανακτόρου, στο αυτοκρατορικό θεωρείο (κάθισμα), που βρίσκονταν στο δυτικό σκέλος του Ιππόδρομου μεταξύ της «Αψιδωτής αίθουσας» και της Βασιλικής. Το οικοδόμημα όπως προκύπτει από την αρχαιολογική έρευνα, είχε μήκος περίπου 450μ. και πλάτος 95μ.. Στο βόρειο τμήμα του που ήταν καμπύλο, σχηματίζονταν δώδεκα χώροι που πλαισίωναν την κεντρική είσοδο και χρησίμευαν για τη στάθμευση και εκκίνηση των αρμάτων (ιππάφεση). Μία ακόμη είσοδος για τους θεατές των αγώνων υπήρχε στη σφενδόνη, δηλαδή στο νότιο κυκλικό τμήμα του οικοδομήματος, το οποίο οριοθετείται νότια της σημερινής οδού Μητροπόλεως. Η κατασκευή του Ιππόδρομου ανέρχεται στις αρχές του 4ου μ.Χ. αιώνα, ενώ σύμφωνα με τις γραπτές πηγές συνέχισε να λειτουργεί τουλάχιστον μέχρι τον 7ο μ.Χ. αιώνα. Οικοδομικά κατάλοιπα του Ιππόδρομου διατηρούνται σήμερα στα υπόγεια και στους ακάλυπτους χώρους των όμορων περιοχών.

Συντάκτης
Φανή Αθανασίου - Βενετία Μάλαμα - Μαρία Μίζα - Μαρία Σαραντίδου, ΙΣΤ' Ε.Π.Κ.Α.

 

Χάρτης

Γαλεριανό Συγκρότημα, Πλατεία Ναυαρίνου, Θεσσαλονίκη 0 reviews

Write Your Review

There are no reviews yet.

Write Your Review

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Κατηγορίες

Περιοχή